Bedrijfssafari, niet zo letterlijk als op de foto.
In mijn eerste blog heb ik aan de hand van een aantal interviews en functies binnen het communicatie vakgebied aangegeven wat me wel en iet aansprak en waarom. In deze blog ga ik hier verder op in door middel van een “bedrijfssafari” en de informatie daaruit. Alleen klein een dingetje… Ik was niet bij de bedrijfssafari. Ik heb zoveel mogelijk informatie van de site gehaald, uit foto’s en verhalen van mijn mede studenten en ik heb OPEN Rotterdam gebeld om nog wat vragen te stellen.
Mijn eerste stukje wat is je bijgebleven aan de bedrijfssafari is dus ook niet zo lang. Ik weet van mijn telefoongesprek met OPEN Rotterdam wel dat ik het heel leuk vond klinken, heel jong, innovatief en spontaan. Nijgh kan ik alleen “beoordelen” en iets over zeggen door de sheets en de site, de site vond ik eigenlijk een beetje lastig het onderscheid zich wel heel goed door alle aparte vakjes maar het is qua informatie opzoeken voor mij niet zo handig. De sheets (de foto’s van de sheets) zagen er wel goed uit, er was wel tijd ingestoken.
De werkzaamheden die ze bij OPEN Rotterdam aan de telefoon en op de site vooral uitlichten zijn bijvoorbeeld communicatie adviseur, project leider, community redacteur en vloggers. Over Nijgh heb ik minder informatie omdat ik daar niet naar gebeld heb en ook minder foto’s van heb. Het lijkt me een leuk bedrijf maar van wat ik heb ontdekt en gelezen is het me niet precies duidelijk wat ze nou precies doen en waar ze voor staan. Open Rotterdam lijkt me een erg leuk bedrijf om te werken omdat het heel innovatief is en jeugdig of in ieder geval jong van geest. Je bent constant nieuwe dingen aan het maken en ontwikkelen. Je bent elke keer bezig met mensen en hun verhalen. Open Rotterdam is heel erg bezig met nieuwe en gekke verhalen van mensen in Rotterdam en dat spreekt me heel erg aan, je bent heel erg onder de mensen.
Bij open Rotterdam zie ik mezelf wel werken omdat dat bedrijf me op zich heel erg aanspreekt en het lijkt me heel interessant, niet alleen hoe het eruit ziet en op de kaart staan maar ik heb ook een soort onderbuik gevoel erbij. Daar ga ik altijd wel op af. Bij Nijgh iets minder, misschien ook wel door dat zelfde onderbuik gevoel maar ook omdat ik niet echt een helder beeld krijg van de organisatie, misschien hebben mijn medestudenten dit wel door de bedrijfssafari maar ik vind dat je dat ook moet hebben zonder. Niet iedereen kan zo’n bedrijfssafari krijgen.
Open Rotterdam maakt ook gebruik van heel veel verschillende soorten media, dit spreekt me ook erg aan omdat je hierna of bij Open Rotterdam zelf heel breed inzet baar bent.
Van Nijgh vond ik de Brandprofiler wel interessant hier zou ik wel meer over willen leren maar dit is een heel klein gedeelte van het bedrijf.
Ten slotte wil ik even terugkomen op de titel, dit is een quote die een paar jaar terug op een soort doek of vlag hing in het station van Rotterdam centraal. Ik liep hier elke ochtend langs en eerst dacht ik wat willen ze er nou mee zeggen, heel weinig mensen staan stil bij wat ze doen en waar ze zijn, ik denk dat dit duidelijk gemaakt moest worden. Ik heb het gevoel dat OPEN Rotterdam heel erg bezig is met het hier en nu omdat ze altijd opzoek zijn naar nieuwe lokale en bijzondere verhalen en daar stil bij staan.